กล้ามเนื้อลาย เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อเป็นเนื้อเยื่อที่มีโครงสร้าง และต้นกำเนิดต่างกันแต่มีความสามารถในการหดตัวคล้ายกัน พวกเขาให้การเคลื่อนไหวในพื้นที่ของร่างกายโดยรวมส่วนต่างๆและการเคลื่อนไหวของอวัยวะภายในร่างกาย หัวใจ ลิ้น ลำไส้ ความสามารถในการหดตัวเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงรูปร่าง ถูกครอบครองโดยเซลล์ของเนื้อเยื่อจำนวนมาก แต่ในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อความสามารถนี้จะกลายเป็นหน้าที่หลัก
ลักษณะทั่วไปทางสัณฐานวิทยาและการจำแนกประเภท ลักษณะทางสัณฐานวิทยาหลักขององค์ประกอบเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อคือรูปร่างที่ยาวขึ้น การปรากฏตัวของเส้นใยละเอียดและเส้นใยไมโอฟิลาเมนต์ที่ตั้งอยู่ตามยาว ออร์แกเนลล์พิเศษที่ให้การหดตัว ตำแหน่งของไมโทคอนเดรียถัดจากองค์ประกอบที่หดตัว การปรากฏตัวของไกลโคเจน ไขมันและไมโอโกลบิน ออร์แกเนลล์ที่หดตัวพิเศษ
เส้นใยไมโอฟิลาเมนต์หรือเส้นใยละเอียด ให้การหดตัวที่เกิดขึ้นเมื่อโปรตีน ไฟบริลลาร์หลัก 2 ตัวมีปฏิสัมพันธ์กับพวกมันแอคตินและไมโอซินโดยมีส่วนร่วมของแคลเซียมไอออน ไมโตคอนเดรียให้พลังงานแก่กระบวนการเหล่านี้ แหล่งพลังงานเกิดจากไกลโคเจนและไขมัน ไมโอโกลบินเป็นโปรตีนที่ให้ออกซิเจนจับและสร้างสำรองในขณะที่กล้ามเนื้อหดตัวเมื่อหลอดเลือดถูกบีบอัด ปริมาณออกซิเจนลดลงอย่างรวดเร็ว
การจำแนกประเภท การจำแนกเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อขึ้นอยู่กับ 2 หลักการสัณฐานวิทยาและฮิสโทจีเนติก ตามหลักการสัณฐานวิทยาขึ้นอยู่กับโครงสร้างของออร์แกเนลล์หดตัว เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มย่อย กลุ่มย่อยแรกคือเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อเป็นริ้วในไซโตพลาสซึมของธาตุนั้น เส้นใยไมโอซิน คุณถูกโพลีเมอร์อย่างถาวรสร้างเส้นใยละเอียดที่มีอยู่อย่างถาวรด้วยเส้นใยแอคติน
หลังถูกจัดเป็นคอมเพล็กซ์ที่มีลักษณะเฉพาะเป็นหน่วยของกล้ามเนื้อลายในเส้นใยละเอียดที่อยู่ใกล้เคียงหน่วยย่อยโครงสร้าง เป็นหน่วยของกล้ามเนื้อลายตั้งอยู่ที่ระดับเดียวกันและสร้างเส้นขวางตามขวาง กลุ่มย่อยที่ 2 คือเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อเรียบไม่มีลาย เนื้อเยื่อเหล่านี้มีลักษณะเฉพาะจากข้อเท็จจริงที่ว่า เส้นใยไมโอซินภายนอกหดตัวนั้นถูกดีพอลิเมอไรเซชันในที่ที่มีแคลเซียมไอออนพวกมันจะรวมตัวกันและโต้ตอบกับเส้นใยแอคติน
เส้นใยละเอียดที่เกิดขึ้นในกรณีนี้ไม่มีลายขวาง ด้วยคราบพิเศษพวกมันจะถูกแสดงด้วยด้ายสีสม่ำเสมอ เรียบตลอดความยาว ตามหลักการฮิสโทเจเนติกขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาของการพัฒนาพื้นฐานของตัวอ่อน เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อรวมถึงองค์ประกอบของกล้ามเนื้อแบ่งออกเป็นร่างกาย โพรงในท้อง จากแผ่นกล้ามเนื้อหัวใจตายของอวัยวะภายในของสแปลชโนโตมมีเซนไคมอลจากพื้นฐาน
เดสมอลซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของมีเซนไคม์ ประสาทจากหลอดประสาท หนังกำพร้า จากผิวหนัง เอ็กโทเดิร์มและจากแผ่นพรีคอร์ด เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อตึง เนื้อเยื่อเป็นริ้วมี 2 ประเภทหลัก โครงกระดูกและเกี่ยวกับหัวใจ โพรงในท้อง เนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อโครงร่าง ฮิสโตเจเนซิสแหล่งที่มาของการพัฒนาองค์ประกอบ เนื้อเยื่อโครงร่างของ กล้ามเนื้อลาย คือสเต็มเซลล์ของไมโอโทม โพรไมโอบลาสต์
บางคนแตกต่างในสถานที่และมีส่วนร่วมในการก่อตัวของกล้ามที่เรียกว่าเซลล์อื่นๆ ย้ายจากไมโอโทมไปยังมีเซนไคม์ พวกเขาถูกกำหนดแล้วแม้ว่าภายนอกจะไม่แตกต่างจากเซลล์มีเซนไคมอลอื่นๆ ความแตกต่างของพวกเขายังคงดำเนินต่อไป ในสถานที่ของการวางกล้ามเนื้ออื่นๆของร่างกาย ในระหว่างการสร้างความแตกต่าง เซลล์ 2 เส้นจะเกิดขึ้นเซลล์ของเส้นหนึ่งผสานเข้าด้วยกันซึ่งทำให้เกิดคลื่นยาว
ท่อกล้ามเนื้อในนั้นความแตกต่างของออร์แกเนลล์พิเศษ เส้นใยละเอียด ในเวลานี้เอ็นโดพลาสมิกเรติคูลัมที่พัฒนามาอย่างดีนั้นถูกบันทึกไว้ในไมโอทูบส์ ไมโอไฟบริลส์จะอยู่ใต้พลาสมาเลมมาก่อนแล้วจึงเติม มายโอทูปส่วนใหญ่ ในทางตรงกันข้ามนิวเคลียสจากส่วนกลางจะถูกย้ายไปที่ขอบศูนย์เซลล์และไมโครทูบูลจะหายไปอย่างสมบูรณ์ เซลล์ของอีกเชื้อสายหนึ่งยังคงเป็นอิสระและแยกความแตกต่างออกเป็นมัยโอซาเทลลิโตไซต์
เซลล์เหล่านี้ตั้งอยู่บนผิวของไมโอซิมพลาสต์ ไมโอซาเทลลิโตไซต์ ผสานกับไมโอซิมพลาสจึงมีส่วนร่วมในการสร้างนิวเคลียร์ที่ดีที่สุด โครงสร้างหน่วยโครงสร้างหลักของเนื้อเยื่อโครงกระดูกคือ เส้นใยกล้ามเนื้อซึ่งประกอบด้วยไมโอซิมพลาสและไมโอซาเทลโลไซต์ ที่ปกคลุมด้วยเยื่อหุ้มชั้นใต้ดินทั่วไปความยาวของเส้นใยทั้งหมด สามารถวัดได้เป็นเซนติเมตรที่ความหนา 50 ถึง 100 ไมครอน
คอมเพล็กซ์ประกอบด้วยพลาสโมเลมมาของไมโอซิมพลาสต์รวมถึงเยื่อหุ้มชั้นใต้ดินเรียกว่าซาร์โคเลมมา โครงสร้างของไมโอซิมพลาสต์ ไมโอซิมพลาสมีนิวเคลียสที่ยืดออกจำนวนมากซึ่งอยู่ใต้พลาสมาเลมมาโดยตรง จำนวนของพวกเขาในหนึ่ง ซิมพลาสต์สามารถเข้าถึงหลายหมื่น ที่ขั้วของนิวเคลียสเป็นออร์แกเนลล์ที่มีความสำคัญทั่วไป คอมเพล็กซ์กอลจิและชิ้นส่วนเล็กๆของเอนโดพลาสมิกเรติเคิลแบบเม็ด
ไมโอไฟบริลส์เติมส่วนหลักของไมโอซิมพลาสและตั้งอยู่ตามยาว ซาร์โคเมียร์เป็นหน่วยโครงสร้างของไมโอไฟบริล ไมโอไฟบริลแต่ละตัวมีแผ่นดิสก์สีเข้มและแสงตามขวางที่มีการหักเหของแสงไม่เท่ากัน ไมโอไฟบริลแต่ละตัวล้อมรอบด้วยการจัดเรียงตามยาวและลูป แอนนาสโตโมซิสของเอนโดพลาสมิกเรติเคิล ซาร์โคพลาสมิกเรติคูลัมเป็นหน่วยของกล้ามเนื้อลาย ที่อยู่ใกล้เคียงมีโครงสร้างเส้นขอบทั่วไป
ซีไลน์มันถูกสร้างขึ้นในรูปแบบของเครือข่ายของโมเลกุลโปรตีน ไฟบริลลาร์ซึ่งอัลฟาแอคตินินมีบทบาทสำคัญ ปลายของเส้นใยแอคตินเชื่อมต่อกับเครือข่ายนี้จากเส้น Z ที่อยู่ใกล้เคียง เส้นใยแอคตินใหม่จะถูกนำไปยังศูนย์กลางของซาร์โคเมียร์แต่ไปไม่ถึงตรงกลาง เส้นใยแอคตินเชื่อมต่อกับเส้นใย Z และเส้นใยไมโอซิน โมเลกุลของเนบิวลินที่ขยายไม่ได้ของไฟบริลลาร์ตรงกลางดิสก์มืดของซาร์โคเมียร์มีเครือข่ายที่สร้างจากไมโอไมโอซิน
มันสร้างเส้น M ในส่วนตัดขวาง ปลายเส้นใยไมโอซินจับจ้องอยู่ที่โหนดของเส้น M นี้ปลายอีกด้านมุ่งตรงไปยังเส้น Z และตั้งอยู่ระหว่างเส้นใยแอคติน แต่ไม่ถึงเส้น Z เช่นกัน ในเวลาเดียวกันปลายเหล่านี้ได้รับการแก้ไขโดยสัมพันธ์กับเส้น Z โดยโมเลกุลโปรตีนยักษ์ที่ยืดได้ของไทติน โมเลกุลของไมโอซินมีหางยาวและมีหัว 2 หัวที่ปลายด้านหนึ่ง
ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของแคลเซียมไอออน ในพื้นที่ของการจับหัวส่วนบานพับโมเลกุลจะเปลี่ยนการกำหนดค่า ในกรณีนี้เนื่องจากเส้นใยแอคตินตั้งอยู่ระหว่างเส้นใยไมโอซิน หัวไมโอซินจึงจับกับแอคติน จากนั้นหัวไมโอซินจะเอียงและดึงโมเลกุลแอคตินไปทางเส้น M เส้น Z มาบรรจบกันซาร์โคเมียร์จะสั้นลงเครือข่ายอัลฟ่าแอคตินของเส้น Z ของเส้นใยละเอียด ที่อยู่ใกล้เคียงเชื่อมต่อกันด้วยเส้นใยระดับกลาง
พวกเขาเข้าใกล้พื้นผิวด้านในของพลาสม่าและได้รับการแก้ไขในชั้นเยื่อหุ้มสมอง เพื่อให้เป็นหน่วยของกล้ามเนื้อลายของเส้นใยละเอียด ทั้งหมดอยู่ในระดับเดียวกัน เมื่อสังเกตด้วยกล้องจุลทรรศน์จะทำให้เกิดรอยแยกตามขวางของเส้นใยทั้งหมดถังเก็บน้ำของเอนโดพลาสมิกเรติคิวลัมที่เป็นเม็ดเล็กๆ ทำหน้าที่เป็นแหล่งของแคลเซียม
ไอออนพวกมันถูกขยายไปตามเส้นใยละเอียดใกล้ซาร์โคเมียร์แต่ละตัว และก่อตัวเป็นซาร์โคพลาสมิกเรติคูลัมมันอยู่ในนั้นที่แคลเซียมไอออนสะสมเมื่อไมโอซิมพลาส อยู่ในสภาพที่ผ่อนคลายที่ระดับของเส้น Z ในสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำหรือที่ขอบของดิสก์ A และ I ในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ท่อของเครือข่ายจะเปลี่ยนทิศทางและตั้งอยู่ตามขวาง ทำให้เกิดช่องต่อขยายหรือถังด้านข้าง L
บทความที่น่าสนใจ : แป้ง อธิบายเกี่ยวกับสรรพคุณของแป้งที่เพิ่มวอลลุ่มให้กับเส้นผม ดังนี้
