โรค กล่องเสียงอักเสบ หมายถึงการอักเสบเรื้อรัง ที่เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ของเยื่อเมือกของกล่องเสียง หรือการใช้เสียงอย่างไม่เหมาะสม ขึ้นอยู่กับระดับของโรค มันสามารถแบ่งออกเป็น กล่องเสียงอักเสบง่ายเรื้อรัง กล่องเสียงอักเสบเรื้อรัง hypertrophic และกล่องเสียงอักเสบเรื้อรัง
สาเหตุ
1. โรคกล่องเสียงอักเสบเฉียบพลันเป็นผลจากการโจมตีซ้ำๆ หรือรักษาไม่หายเป็นเวลานาน
2. ใช้เสียงมากเกินไป เสียงที่ไม่เหมาะสม มักพบในครู นักแสดง นักร้อง ฯลฯ
3. การสูดดมก๊าซที่เป็นอันตราย เช่น ก๊าซอุตสาหกรรม การสูบบุหรี่ และฝุ่นจากสารเคมี อาจทำให้เส้นเสียงหนาขึ้นได้ง่าย
4. การติดเชื้อที่จมูก ไซนัส และคอหอยยังเป็นสาเหตุ ของอาการระคายเคืองคอเรื้อรังอีกด้วย
5. โรคกล่องเสียงอักเสบเรื้อรัง มีแนวโน้มที่จะสัมผัสสารคัดหลั่ง ที่เป็นหนองจากการติดเชื้อ ทางเดินหายใจส่วนล่างกับกล่องเสียงเป็นเวลานาน
6. โรคทางระบบบางอย่าง เช่นหัวใจและโรคไต โรคเบาหวาน โรคไขข้อ ฯลฯ ความผิดปกติสาเหตุของฟังก์ชัน vasomotor ระยะยาวความแออัดของกล่องเสียง และโรคกล่องเสียงอักเสบเรื้อรังอาจจะรอง
อาการ
1. เสียงแหบเป็นอาการที่สำคัญที่สุด เสียงจะลึกและหยาบ และอาการจะหนักขึ้นในตอนเช้า เมื่อกิจกรรมเพิ่มขึ้น การคัดหลั่งในลำคอจะไอและค่อยๆดีขึ้น เสียงแหบจะลดลงหลังจากความเงียบ และอาการจะรุนแรงขึ้นเมื่อพูดบ่อยขึ้น ซึ่งจะเป็นช่วงๆ และกลายเป็นต่อเนื่องเมื่อเวลาผ่านไป
2. มีสารคัดหลั่งในลำคอเพิ่มขึ้น และมักรู้สึกว่ามีเสมหะเกาะติด พูดครั้งใด ต้องไอเพื่อล้างเสมหะที่เหนียวเหนอะหนะ
3. มักมีความรู้สึกไม่สบายในลำคอ เช่น คอแห้ง รู้สึกเสียวซ่า แสบร้อน รู้สึกร่างกายแปลกปลอม เป็นต้น
4. โรคกล่องเสียงอักเสบ Atrophic laryngitis อาจมีอาการไอเกร็ง สะเก็ดเป็นสาเหตุของอาการไอเกร็ง ดังนั้นจึงมักมีเปลือกแข็ง หรือสารคัดหลั่งหนาๆ ออกมาพร้อมกับไอ บางครั้งมีเลือดเล็กน้อย
การสอบ
การใช้กล้องส่องตรวจกล่องเสียง ทางอ้อมตามขอบเขตของรอยโรค มีการเปลี่ยนแปลง 3 ประเภทต่อไปนี้
1. โรคกล่องเสียงอักเสบง่ายเรื้อรัง เยื่อเมือกของกล่องเสียง มีความหนาแน่นกระจาย แดงและบวม สายเสียงจะสูญเสีย สีขาวเป็นลูกปัดดั้งเดิม ปรากฏเป็นสีชมพู และขอบกลายเป็นทู่ เมือกหนาสามารถเห็นได้บนพื้นผิวของเยื่อเมือก ซึ่งมักจะเชื่อมต่อกันเป็นเส้นใยเมือกระหว่างช่องสายเสียง
2. โรคกล่องเสียงอักเสบเรื้อรัง เยื่อเมือกของกล่องเสียงมีความหนา และบริเวณระหว่างกระบวยก็ชัดเจนมากขึ้น สายเสียงยังหนาและไม่สามารถชิดกับเส้นกลางได้ ส่งผลให้ปิดได้ไม่ดี เส้นหน้าท้องมักจะมากเกินไป และปิดส่วนหนึ่งของสายเสียง ฝาปิดกล่องเสียงแบบพับ ยังสามารถทำให้หนาขึ้นได้อีกด้วย
3. โรคกล่องเสียงอักเสบเรื้อรัง เยื่อบุกล่องเสียงแห้ง บางและเป็นมันเงา มักมีสะเก็ดแห้งสีเหลืองสีเขียว หรือสีน้ำตาลเข้มในบริเวณช่องสายเสียง และใต้ช่องสายเสียง หากตกสะเก็ด จะพบว่ามีเลือดไหลซึมออกมาเล็กน้อยที่ผิวเยื่อเมือก เส้นเสียงจะบางลงและความตึงเครียดจะลดลง การวินิจฉัยสามารถทำได้โดยพิจารณาจากอาการของผู้ป่วย หลักสูตรของโรค และการตรวจกล่องเสียง
การรักษา
1. ขจัดสิ่งระคายเคือง เลิกบุหรี่และแอลกอฮอล์ ให้ความสนใจกับส่วนที่เหลือของสายเสียง ลดการเปล่งเสียง ห้ามตะโกนเสียงดัง และแก้ไขวิธีการออกเสียง รักษาการติดเชื้อในช่องจมูก และทางเดินหายใจส่วนล่างอย่างแข็งขัน และลดการระคายเคืองของลำคอที่เกิดจากการหลั่งของอวัยวะข้างเคียง
2. ใช้การสูดดมละอองตามความเหมาะสมฉีด เพนิซิลลิน เจนตามัยซิน เด็กซาเมทาโซน และยาอื่น ๆ ลงใน nebulizer ผู้ป่วยมีช่องเสียบสเปรย์ของ nebulizer และเชื่อมต่อกับออกซิเจนหรือปั๊มลมแรงดันสูงเพื่อทำยาเหลว หายใจเข้าลึกๆ อย่างต่อเนื่องเพื่อสูดดมยาเหลวที่เป็นละอองเข้าไปในลำคอ
3. เลือกยา
การป้องกัน
1. รักษาโรคกล่องเสียงอักเสบเฉียบพลัน ทันเวลาเพื่อป้องกันไม่ให้เป็น”โรค”เรื้อรัง
2. เพื่อป้องกันการใช้คอมากเกินไป ครูและนักวรรณกรรมและศิลปะควร ให้ความสนใจกับวิธีการเปล่งเสียง ที่ถูกต้องโดยเฉพาะในช่วงที่เป็นหวัด
3. เสริมสร้างการคุ้มครองแรงงาน และจัดการก๊าซและฝุ่นที่เป็นอันตรายในกระบวนการผลิตอย่างเหมาะสม
4. ในระยะเฉียบพลัน ควรใช้ยาให้ตรงเวลา ไม่จำเป็นต้องใช้ยาปฏิชีวนะในระยะเรื้อรัง
5. รักษาโรคทางจมูก ปาก และทางเดินหายใจส่วนล่าง รวมทั้งฟันที่ป่วย
6. หลีกเลี่ยงเครื่องปรุงรสที่รุนแรง เช่น เผ็ด เปรี้ยว เลิกบุหรี่และแอลกอฮอล์
7. ปรับปรุงสภาพแวดล้อมในการทำงานและการใช้ชีวิต และลดการกระตุ้นจากฝุ่นและก๊าซที่เป็นอันตราย
8. รักษาโรคเรื้อรังต่างๆ ให้ทันเวลา ให้ยาระบายทุกวัน กลั้วคอด้วยน้ำเกลือเล็กน้อยในตอนเช้า หรือดื่มในปริมาณเล็กน้อย
9. ควบคุมการใช้เสียงอย่างเหมาะสม
บทความอื่นที่น่าสนใจ นักวิทยาศาสตร์ ทำการวิจัยและทดลองเชื้อโควิด 19
